Robin van Persie breekt het stilzwijgen: waarom hij Feyenoord verliet
Een diepgaand interview met de Rotterdamse clublegende over ambities, teleurstellingen en zijn persoonlijke zoektocht naar ontwikkeling
Robin van Persie breekt het stilzwijgen: waarom hij Feyenoord verliet
Een diepgaand interview met de Rotterdamse clublegende over ambities, teleurstellingen en zijn persoonlijke zoektocht naar ontwikkeling
Robin van Persie is onlosmakelijk verbonden met Feyenoord. Toch vertrok hij als jonge speler uit De Kuip om zijn vleugels uit te slaan in Engeland. Jarenlang bleef het waarom achter dat vertrek onderwerp van discussie. Nu, jaren later, blikt Van Persie terug op die beslissende fase in zijn leven en legt hij in detail uit waarom hij Feyenoord destijds moest verlaten.
Hoofdstuk 1: De jeugdjaren in De Kuip
De droom begint in Rotterdam-Zuid
Van Persie kwam op jonge leeftijd terecht in de jeugdopleiding van Feyenoord, nadat hij eerder bij Excelsior speelde. Zijn onmiskenbare talent viel al snel op. Techniek, flair, bravoure – de jonge Van Persie had het allemaal.
“Ik ben opgegroeid in Rotterdam, vlakbij het stadion. Voor mij was Feyenoord geen club, het was een gevoel. Elke keer dat ik het veld op mocht, voelde het als thuiskomen,” vertelt hij.
Doorbraak als tiener en eerste successen
In het seizoen 2001/2002 brak Van Persie definitief door onder trainer Bert van Marwijk. Feyenoord won dat jaar de UEFA Cup, mede dankzij de inbreng van de jeugdige aanvaller. Het leek het begin van een glansrijke carrière in het rood-wit.
“Ik was nog maar achttien, en ik mocht spelen in een Europese finale. Dat was ongelofelijk. Ik voelde me onderdeel van iets groots. Maar tegelijk was ik nog jong en hongerig naar meer.”
Hoofdstuk 2: Het begin van de spanningen
Onrust binnen de club
De jaren na de UEFA Cup-overwinning brachten weinig rust bij Feyenoord. Er waren bestuurlijke spanningen, financiële onzekerheid en sportieve ups en downs. Voor een talent als Van Persie begon het te knagen.
“Ik merkte dat ik wilde groeien, dat ik uitgedaagd wilde worden,” legt hij uit. “Maar de club zat in een overgangsfase. Er was weinig stabiliteit. Trainers kwamen en gingen, er was geen duidelijk lange termijnplan. En dat voelde ik, elke dag.”
Moeizame relatie met staf en bestuur
Van Persie kreeg het ook moeilijk met de staf en directie van de club. Zijn vrije spelstijl en uitgesproken karakter botsten geregeld met het meer conservatieve beleid binnen Feyenoord.
“Ik was jong en had een sterke mening, misschien té sterk op dat moment. Maar ik had het gevoel dat er weinig ruimte was voor eigen inbreng. Er ontstonden spanningen die uiteindelijk niet meer te overbruggen waren.”
Hoofdstuk 3: De pijnlijke maar noodzakelijke keuze
Het besluit om te vertrekken
Uiteindelijk werd het besluit onvermijdelijk. Van Persie, toen begin twintig, besloot zijn loopbaan voort te zetten in het buitenland. Arsenal meldde zich met concrete interesse, en Van Persie koos voor de stap naar Londen.
“Het was geen gemakkelijke beslissing. Feyenoord was mijn thuis, mijn club, mijn stad. Maar ik voelde dat ik elders moest groeien. Ik had dromen, ambities. Ik wilde me meten met de besten. En op dat moment kon Feyenoord me dat niet bieden.”
De reacties in Rotterdam
De reacties in Rotterdam waren fel. Sommigen noemden hem een verrader, anderen begrepen zijn beslissing. Van Persie draagt die verdeeldheid nog altijd met zich mee.
“Ik snap de teleurstelling. De fans zijn gepassioneerd en trouw. Maar ik heb Feyenoord nooit verlaten uit onvrede met de club zelf – ik verliet omdat ik móést groeien. En soms vereist groei afstand.”
Hoofdstuk 4: Terugkeer naar de roots
De cirkel rond
In 2018 keerde Van Persie terug bij Feyenoord. Na succesvolle jaren in Engeland en Turkije besloot hij zijn carrière af te sluiten in De Kuip. Een beslissing die door velen werd gezien als het sluiten van de cirkel.
“Ik wilde iets terugdoen voor de club die me gevormd heeft. Het voelde goed om terug te zijn, om mijn kennis over te dragen, om weer in het rood-wit te spelen.”
Van speler naar mentor
Na zijn afscheid als speler bleef Van Persie betrokken bij de club als jeugdtrainer en assistent bij het eerste elftal. Zijn ervaring en visie bleken van grote waarde.
“Ik wil jonge spelers helpen zoals ik ooit geholpen had willen worden. Feyenoord zit in mijn hart. Mijn vertrek destijds was pijnlijk, maar het maakte mijn terugkeer des te betekenisvoller.”
Epiloog: Een verhaal van liefde en groei
Robin van Persie’s vertrek bij Feyenoord was geen breuk, maar een hoofdstuk in een groter verhaal. Een verhaal van ambitie, zelfontplooiing en uiteindelijk terugkeren naar waar het allemaal begon.
“Ik ben altijd een Feyenoorder gebleven. Soms moet je weggaan om te beseffen hoe diep je ergens van houdt. En ik ben trots dat ik dat heb mogen laten zien – op het veld én daarbuiten.”
